Με βούλα ΣτΕ το άνοιγμα λογαριασμών

ΠΡΑΣΙΝΟ ΦΩΣ ΓΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ 2010

Σχόλιο ιστολογίου:
πάνε να τρελάνουν τον λαό, η αναίρεση της αναίρεσης, όταν οι νομικές αρχές αποφασίζουν χωρίς λογική, η μία απόφασή τους αναιρεί την άλλη.
Όπως και να έχει, απορούμε ποιος θα μπορούσε να εμπιστευτεί την κυβέρνηση και ποιος τις τράπεζες. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να δηλώσει κανείς τις οικονομίες του, ακόμα και εάν τις έχει στα "στρώματα" όπως λένε οι ειδικοί (άσχετοι κατά εμάς) του υπουργείου οικονομικών, αφού καραδοκούν να αρπάξουν τα πάντα, επίσης προσπαθούμε να βρούμε έστω και ένα λόγο για να έχει καταθέσεις κάποιος στις τράπεζες, δυστυχώς δεν υπάρχει κανένας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο ανατρέπει απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών και επιτρέπει στις φορολογικές Αρχές σαρωτικές έρευνες σε βάθος χρόνου. Κλήσεις της Εφορίας σε χιλιάδες φορολογουμένους που εντοπίστηκαν με αποκλίσεις μεταξύ δηλωθέντος εισοδήματος και τραπεζικών λογαριασμών  

Το ΣτΕ «λύνει τα χέρια» των φορολογικών Αρχών για βαθύτερους ελέγχους σε τραπεζικούς λογαριασμούς και εμβάσματα, που θα... παιδέψουν χιλιάδες φορολογουμένους

«Πράσινο φως» για διευρυμένους φορολογικούς ελέγχους σε τραπεζικούς λογαριασμούς σε βάθος χρόνου και με το αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο του Ν. 3888/10 ανάβει το Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν το περιεχόμενό τους αντιστοιχεί στα δηλωθέντα εισοδήματα. Με αφορμή το «ξεσκόνισμα» που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια σε τραπεζικά στοιχεία και συναλλαγές, με γνώμονα τον εντοπισμό σημαντικών εμβασμάτων και προς το εξωτερικό, το ΣτΕ, ανατρέποντας αντίθετη εφετειακή απόφαση, επιτρέπει την πλήρη διερεύνησή τους και για το παρελθόν, με μοναδικό «ανάχωμα» (για το χρονικό βάθος του ελέγχου) τις διατάξεις και τη νομολογία που έχει διαμορφωθεί σχετικά με την παραγραφή τέτοιων ελέγχων και αξιώσεων του Δημοσίου.

Το φορολογικό τμήμα του ανώτατου δικαστηρίου σε μείζονα σύνθεση (λόγω σπουδαιότητας των νομικών ζητημάτων που τέθηκαν και της σημασίας που μπορεί να έχουν για ευρύτερο κύκλο προσώπων) έκανε δεκτή σχετική αίτηση αναίρεσης που υπέβαλαν οι αρμόδιες φορολογικές Αρχές, κρίνοντας ότι μπορούν να ερευνηθούν με «εργαλείο» τον Ν. 3888, εμβάσματα και λογαριασμοί προ του 2010, αποκρούοντας τις ενστάσεις αντισυνταγματικότητας για την αναδρομική εφαρμογή του ιδιαίτερα «δυσμενούς» για τους φορολογουμένους νομοθετικού πλαισίου.
Ανατρέποντας αντίθετη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, που δεν είχε επιτρέψει αναδρομικό φορολογικό έλεγχο με τα νομικά «όπλα» του Ν. 3888, για εμβάσματα προς το εξωτερικό που έγιναν το 2009 και στις αρχές του 2010 (λίγο πριν από την έναρξη της ισχύουσας φορολογικής νομοθεσίας για τους ελέγχους), το ΣτΕ ουσιαστικά «λύνει τα χέρια» των φορολογικών Αρχών για βαθύτερους ελέγχους, που σε πολλές περιπτώσεις θα «παιδέψουν» χιλιάδες φορολογουμένους.
Υστερα από πολλές αντιφατικές μεταξύ τους αποφάσεις σε εφετειακό επίπεδο, το Β' τμήμα του ΣτΕ ξεκαθαρίζει ότι είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα η αναδρομική εφαρμογή των «πολυεργαλείων» που έφερε ο Ν. 3888 για αποτελεσματικότερους φορολογικούς ελέγχους.

Βαριά φορολόγηση
Ετσι, στις περιπτώσεις που διαπιστώνεται για το παρελθόν ότι ένας τραπεζικός λογαριασμός, μέσω και της μεταφοράς εμβασμάτων, περιέχει ποσά που δεν δικαιολογούνται από τα δηλωθέντα εισοδήματα, τότε η σχετική χρηματική διαφορά μπορεί να θεωρηθεί ως «προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη πηγή ή αιτία», ανοίγοντας ουσιαστικά τον δρόμο για «βαριά» φορολόγησή της και για το προγενέστερο του 2010 διάστημα.
Παράλληλα, ο φορολογούμενος μπορεί να αμυνθεί προσκομίζοντας στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι χρηματικές διαφορές δικαιολογούνται και καλύπτονται από π.χ. εισοδήματα του παρελθόντος, αγοραπωλησίες ακινήτων ή άλλων αξιών (μετοχών, κ.λπ.), κάτι που είναι, ωστόσο, ιδιαίτερα δύσκολο, γιατί ανάγεται σε παλαιότερα στοιχεία που μπορεί να μη θυμάται πια ή να μην έχει κρατήσει τα σχετικά δικαιολογητικά (πράγμα που συμβαίνει συχνά ακόμα και με τις τράπεζες).
Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, η νομολογία του ΣτΕ έχει επισημάνει την ανάγκη αυστηρής τήρησης των διατάξεων περί παραγραφής, προκειμένου να μη φτάνουμε σε υπερβολές ελέγχων και σε υπερφοφορολογήσεις και πρόστιμα που «ξεφεύγουν» σε πολύ μακρινές περιόδους (πολύ πέραν της δεκαετίας συχνά), με μόνη αιτιολόγηση των διαρκών σχετικών παρατάσεων τον μεγάλο όγκο εκκρεμών υποθέσεων, την υποστελέχωση μηχανισμών, την έλλειψη κατάλληλης υποδομής, που όμως δεν μπορεί να μετακυλίεται στις πλάτες των φορολογουμένων.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση οι φορολογικές Αρχές, επιλέγοντας να κάνουν ελέγχους γύρω από μεγάλες τραπεζικές κινήσεις και εμβάσματα κεφαλαίων προς το εξωτερικό, εντόπισαν -μεταξύ άλλων- το καλοκαίρι του 2014, ιδιώτη που είχε κάνει τη διετία 2009-11 εμβάσματα περίπου 2,8 εκατ. ευρώ προς τράπεζα στο εξωτερικό.
Κατόπιν ελέγχου το ΚΕΦΟΜΕΠ (Κέντρο Ελέγχου Φορολογουμένων Μεγάλου Πλούτου), λαμβάνοντας υπόψη του ότι τις δύο εκείνες χρονιές είχε δηλώσει πολύ μικρό ή και καθόλου εισόδημα, έκρινε ότι ο φορολογούμενος δεν δικαιολογούσε τα σχετικά ποσά και θεωρώντας τα ως «προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη αιτία» τού επέβαλε εξοντωτικούς φόρους για κάθε ελεγχόμενο έτος (προσαυξημένους και επιβαρημένους με έκτακτες εισφορές αλληλεγγύης) που το 2010 ανήλθαν σε 163.000 ευρώ, ενώ το 2011 προσέγγισαν το ιλιγγιώδες ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ.
Ο φορολογούμενος επικαλέστηκε ότι τα ποσά προέρχονταν από πώληση ακινήτου της μητέρας του και ότι το ποσό μεταφέρθηκε σταδιακά και για λόγους ασφάλειας σε λογαριασμό ελβετικής τράπεζας, όπου είναι συνδικαιούχοι και οι δύο. Οι φορολογικές Αρχές, που θυροκόλλησαν στο σπίτι του το αποτέλεσμα του ελέγχου, απέρριψαν σιωπηρά τις ενδικοφανείς προσφυγές (όπως συνηθίζεται σε μια διαδικασία που έχει επικριθεί έντονα από νομικούς και δικαστικούς κύκλους) και έτσι προσέφυγε στη Δικαιοσύνη.

Η απόφαση
Το Δοικητικό Εφετείο έκρινε ότι ο Ν. 3888 (άρχισε να ισχύει στις 30 Σεπτεμβρίου 2010) δεν μπορούσε να εφαρμοστεί αναδρομικά για εμβάσματα που στάλθηκαν νωρίτερα στο εξωτερικό (το 2009 και την άνοιξη του 2010) και συνεπώς μη νόμιμα θεωρήθηκε ως «προσαύξηση περιουσίας από άγνωστη αιτία» ποσό 2,2 εκατ. ευρώ, ακυρώνοντας τον καταλογισμό του σχετικού φόρου. Δέχτηκε ότι μπορούσε να θεωρηθεί τέτοια προσαύξηση το μεταγενέστερο του 2010 έμβασμα των υπολοίπων 600.000 ευρώ που, όμως, ταυτοποιήθηκε ως προερχόμενο και καλυπτόμενο από την πώληση ακινήτου που έγινε το 2007 έναντι 4,4 εκατ. ευρώ.
Το ΣτΕ, κάνοντας δεκτή αναίρεση των φορολογικών Αρχών, ανέτρεψε την εφετειακή απόφαση, κρίνοντας συνταγματική και συνεπώς επιτρεπόμενη την αναδρομική εφαρμογή του Ν. 3888.
Ξαναστέλνοντας πίσω την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο το ΣτΕ ανοίγει τον δρόμο για επανέλεγχο των 2,2 εκατ. ευρώ, για τα οποία ο φορολογούμενος πρέπει να αποδείξει εάν και αυτά δικαιολογούνται και καλύπτονται από την πώληση του ακινήτου και δεν πρέπει να φορολογηθούν εκ νέου ως άγνωστης αιτίας?
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ

 ethnos.gr