Εμείς μιλάμε για ανάπτυξη και η συγκυβέρνηση για ανάπτυξη των τραπεζιτών και των εργολάβων - Της Ραχήλ Μακρή

Της Ραχήλ Μακρή, βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων

Αποτελεί θλιβερή διαπίστωση όλων η κατάσταση του Ελληνικού Λαού στις μέρες μας. Ένας λαός υπερήφανος και αξιοπρεπής δοκιμάζεται από την ύφεση, την ανεργία και την ανέχεια. Δεν απαιτούνται δείκτες, έρευνες και μελέτες για να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε σώφρων άνθρωπος το μέγεθος του προβλήματος. Οι μόνοι που δεν το συνειδητοποιούν είναι οι κυβερνώντες. Η Συγκυβέρνηση όχι μόνο συνεχίζει την εφαρμογή των πολιτικών, που αποτέλεσαν τις γενεσιουργές αιτίες των δεινών, αλλά δεν διστάζει να αποδώσει τις ευθύνες των πράξεων της στους ίδιους τους πολίτες μέσω δημιουργίας φοβικών και ενοχικών αντανακλαστικών.

Η απάντηση στην ύφεση είναι η ανάπτυξη, η οποία θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση της ανεργίας. Το «ιερό δισκοπότηρο» της κοινωνίας, η λύση των προβλημάτων και το κλειδί της ευημερίας αποτελούν μόνο μερικούς χαρακτηρισμούς της ανάπτυξης ή οικονομικής μεγέθυνσης. Όποιος, όμως, γνωρίζει έστω και τα στοιχειώδη οικονομικά καταλαβαίνει ότι η μεγέθυνση δεν έρχεται ούτε με τα ευχολόγια του Ζαππείου, ούτε με «ηρωικές» εξαγγελίες του Καστελόριζου, ούτε με κανένα άλλο θεατρινισμό όσα πληρωμένα παλαμάκια και εάν εισπράξει.


Φυσικά η ανάπτυξη δεν έρχεται με τα εισαγόμενα γερμανικά πρότυπα των κυρίων Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη. Πρότυπα βασισμένα στα οικονομικά της λιτότητας, όπου οι χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος πρέπει να αυξήσουν τους φόρους και να κόψουν τις δαπάνες ανεξαρτήτως των συνεπειών στην πραγματική οικονομία. Τα οικονομικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής γίνονται όλο και πιο σαφή μέρα με τη μέρα: ύφεση, ανεργία, φτώχεια.

Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, σε αντίθεση με τις BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία , Κίνα), η Ευρώπη εξ αιτίας αυτής της πολιτικής, έχει σταματήσει να μεγεθύνεται οικονομικά – και δεν διαφαίνεται ελπίδα οικονομικής μεγέθυνσης, ούτε, προφανώς, ελπίδα επίλυσης  του προβλήματος του χρέους.

Εφόσον εγγύηση για το δημόσιο χρέος είναι η ικανότητα των πολιτών να πληρώνουν φόρους, η ύφεση και η ανεργία υπονομεύουν την ικανότητα εξυπηρέτησης των χρεών και την αξιοπιστία των χωρών στις κεφαλαιαγορές.
Κάνοντας άλλο ένα ολισθηρό βήμα η Κυβέρνηση προχωρά σε ξεπούλημα των στρατηγικών επιχειρήσεων και δικτύων καθώς και των κερδοφόρων δημοσίων εταιριών. Με τον τρόπο αυτό βραχυπρόθεσμα γεμίζει τα κρατικά ταμεία για να πληρώσει τους δανειστές, μακροπρόθεσμα όμως καταστρέφει κάθε ελπίδα ανάπτυξης μεταφέροντας την μελλοντική παραγωγική ικανότητα στο παρόν, την οποία ρευστοποιεί αντί πινακίου φακής. Μοιάζει με μια επιχείρηση, που για να πληρώσει τους δανειστές της πουλά τα μηχανήματα παραγωγής της. Αποτέλεσμα αυτού είναι την επόμενη μέρα να μην μπορεί να πουλήσει γιατί δεν μπορεί να παράγει, ούτε να έχει χρήματα για να πληρώσει εργαζόμενους, χρέη και λοιπές υποχρεώσεις.  Η μόνη ξένη επένδυση που πραγματοποιείται επί ημερών τρόικας εσωτερικού είναι η διοργάνωση ταξιδιών από τουριστικά γραφεία των ΗΠΑ, με κύριο αξιοθέατο την σίτιση των Ελλήνων από τα σκουπίδια.
Αυτές τις επενδύσεις καταφέρνει η κατ’ όνομα αριστερά και τα απομεινάρια των δυο πρώην κραταιών κυβερνητικών κομμάτων.

Όπου βέβαια απουσιάζει η ανάπτυξη, αυξάνεται η ανεργία. Δεν χρειάζεται η αναφορά των χιλιοειπωμένων δεικτών για να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα. Το βιώνουμε οι ίδιοι ή κάποιος στο οικογενειακό, συγγενικό ή φιλικό μας περιβάλλον. Ούτε χρίζει αναφοράς η ολέθρια επιρροή του φαινομένου στην δυνατότητα επιβίωσης, αυτοπραγμάτωσης, αξιοπρέπειας και κοινωνικής λειτουργίας του ανέργου.

Αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι το πλαίσιο της λύσης του κοινωνικού προβλήματος. Ως τομεάρχης Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων των Ανεξάρτητων Ελλήνων πρότεινα και το πρώτο Ιδρυτικό Συνέδριο επικύρωσε μια σειρά μέτρων εφαρμόσιμων και τεκμηριωμένων. Εμείς απαντάμε στον διχασμό που επιχειρεί το δόγμα του σοκ με προτάσεις που αξιοποιούν το σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού της Ελληνικής Κοινωνίας. Για εμάς δεν περισσεύει κανένας από την κοινή προσπάθεια. Όλοι μπορούμε να συμβάλλουμε από το μετερίζι μας. Όλων η γνώμη είναι σεβαστή και επιθυμητή αρκεί να τεκμηριώνεται λογικά και με συνέπεια. Αυτό που απορρίπτουμε είναι η διαίρεση της Ελληνικής κοινωνίας και η απόδοση ευθυνών εκεί που δεν υπάρχουν. Φτάνει πια με την ισοπέδωση των πάντων που οδηγούν σε λογικής εξομοίωσης της οικονομίας του νοικοκυριού με την δημοσιονομική μακροοικονομική.

Εν συντομία οι προτάσεις κινούνται σε τρείς βασικούς άξονες. Την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, την εθνική εκμετάλλευση των υποδομών και ανάδειξη των μεταφορών και την διατήρηση των απαιτούμενων ισορροπιών που εξασφαλίζουν την βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον.  Στους άξονες αυτούς θα βασιστούμε για να υλοποιήσουμε την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και ανάπτυξη του Κράτους και επιχειρήσεων. Έτσι θα μπορέσει εν τοις πράγμασι να μειωθεί η ανεργία και να αναδεχθεί το θλιβερό φαινόμενο της αιμορραγίας της κοινωνίας μας από νέους επιστήμονες, με άρτια εκπαίδευση και όρεξη για προσφορά, προς τις χώρες του εξωτερικού καθώς η σημερινή ελληνική κυβέρνηση τους στερεί την ελπίδα και την δυνατότητα για εργασία.

Εάν προσφέρουμε πραγματική ελπίδα στους νέους μας θα τους κρατήσουμε στην Ελλάδα για να δημιουργήσουν το απαιτούμενο θετικό ισοζύγιο στην προσπάθεια ανάκαμψης της Χώρας καθώς οι άνθρωποι αυτοί θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν, μεταξύ άλλων, με τον πλέον επωφελή τρόπο το εργαλείο των νέων τεχνολογιών με αιχμή του δόρατος τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών.

http://www.eklogika.gr/articles/719