Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Ἡ ἀνατροπή.

Ἐμεῖς ὡς χώρα τὴν πατήσαμε. 

Μπλέξαμε μὲ κουδουνισμένους, μὲ ἀλῆτες, μὲ τοκογλύφους, μὲ κάθε λογῆς τροκτικὸ καὶ πονηρὸ τοῦ πλανήτου, μὲ ἑβραϊκὲς τράπεζες, μὲ ἠλιθίους καὶ ἰδίως μὲ ἕναν λαὸ ποὺ μόλις τοῦ τάξῃς «λεφτά ὑπάρχουν» σὲ ξανα-ὁδηγεῖ στὸν ἀφανισμό.

Αὐτὰ ὅμως εἶναι γνωστά. 
Αὐτὰ ποὺ δὲν προλαβαίνουμε νὰ συνειδητοποιήσουμε εἶναι τὰ ὅσα συμβαίνουν στὴν γειτονιά μας. Δῆλα δή, ἐδῶ δίπλα καὶ λίγο παρακάτω. 

Ἰταλία πρωτίστως! 
Τί γίνεται ἐκεῖ; Τί συνέβῃ; Μία χώρα μὲ δυνατὴ βιομηχανία, μὲ δυνατότητες ἀποπληρωμῆς τῶν δανείων της, μὲ προοπτικὲς ἀναπτύξεως… Τί ἔπαθε; 
Ἡ πορεία τῆς Ἰταλίας μὲ «τρομάζει»…

Λὲς καὶ ξάφνου ἄνοιξε ὁ ἀσκὸς τοῦ Αἰόλου καὶ πῆραν στὸν κυνήγι τὴν οἰκονομία της ὅλοι μαζὺ οἱ ἄνεμοι τῆς καταστροφῆς. 

Ἰσπανία… Τὰ ἴδια… Ταχύτατες ἐξελιξεις! Τρέχουν τὰ γεγονότα… (Λέτε νά μᾶς ξεπεράσουν; Ἔχω τὴν αἴσθησι πλέον, κι ἂς διαφωνοῦν ἀρκετοί, πὼς ἐμεῖς θὰ ἀκολουθήσουμε τὴν Ἰταλία, διότι κάποιοι ἔχουν ἀποφασίσει νὰ μᾶς ξεζουμίσουν πλήρως.)

Ἀκούσαμε γιὰ Βέλγιο, γιὰ Πορτογαλία, γιὰ Οὐγγαρία…
Ἡ Γερμανία ἀδυνατεῖ νὰ πουλήσῃ τὰ ὁμόλογά της…

Ἡ Εὐρώπη λοιπόν βουλιάζει; 

Κι ἐμεῖς τί θά κάνουμε;


Θὰ παραμείνουμε ὡς φελλός νὰ ἐπιπλέουμε στὶς θάλασσες τῆς καταστροφῆς; 
(Πραγματικῶς ἔχουμε χρεοκοπήσει. Πλασματικῶς μᾶς «κρατοῦν» γιὰ νὰ μὴν χάσουν οἱ χρηματοδότες τους ποὺ γλυκάθηκαν στὴν κερδοσκοπία.)

Διάβασα τὰ ἄρθρα ποὺ’ ἀναφέρονται στὶς τελευταῖες ἐξελίξεις ἀπὸ τὸν ἐγχώριο καὶ τὸν  ξένο τύπο. Σκέτη τρομοκρατία. 

Οἰκονομίες ποὺ βουλιάζουν, καρτέλες ποὺ κοκκινίζουν, πολῖτες ποὺ μὲ ἕνα πλῆκτρο θὰ παύσουν σὲ λίγο νὰ ὑπάρχουν. 

Πιὸ κάτω, στὴν Συρία καὶ στὴν Αἴγυπτο ἔχει ξεκινήσει πόλεμος. 
Στὴν Τουρκία τὰ ἴδια, σὲ λίγο ξεκινᾶ. Στὴν Κύπρο τριγυρίζουν κοράκια. 

Τὰ γεγονότα τρέχουν… Κι ἐμεῖς δὲν προλαβαίνουμε νὰ τὰ καταγράψουμε, διότι ἔχουμε νὰ κάνουμε μὲ κουδουνισμένους ποὺ μᾶς κρατοῦν διαρκῶς ἀπασχολημένους μὲ ἄσχετα ζητήματα.

Εἴμαστε πιόνια; 
Γιὰ κάποιους εἴμαστε… Ἀλλά…

Ἔχουν ἀρχίσει πλέον νὰ διαφαίνονται κάποιες εἰκόνες.
Βάσει αὐτῶν ποὺ βλέπουμε, ἀντιλαμβάνομαι πὼς τώρα ξεκινᾶ κάτι ἄλλο.  
Κάτι ποὺ ὅμοιο του δὲν ἔχουμε δεῖ. Κάτι ποὺ ἀδυνατοῦμε νὰ φανταστοῦμε. 

Ποῦ θὰ καταλήξουμε; 
Οὐδόλως μὲ ἀπασχολεῖ αὐτὴν τὴν στιγμή. 
Αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρει εἶναι πὼς τὸ Τέλος θὰ εἶναι ἀνατρεπτικό. 
Ἔχουν καταφέρει νὰ κρατοῦν τὴν ἀνθρωπότητα δέσμια ἐδῶ κι αἰῶνες. Τὰ δεσμὰ σφίγγουν ὅλο καὶ περισσότερο. Μᾶς πνίγουν. 

Αὐτὸ ὅλο, ἐκτὸς ἀπὸ δυσαρέσκεια, ἐκτὸς ἀπὸ πόνο δημιουργεῖ κι ἀντίδρασι. 
Μεγάλο μέρος τῆς ἀντιδράσεως εἶναι κατευθυνόμενον. (Βλέπετε παγκοσμίους «ἀγανακτισμένους»,  πορτοκαλί ἐπαναστάσεις, Λιβύη…)  

Τὰ καθεστῶτα ἐπιδιώκουν τὴν σύγκρουσι μὲ τοὺς πολῖτες τους γιὰ πάρα πολλοὺς λόγους. Θέλουν  νὰ δείξουν τὴν ἰσχύ τους, θέλουν νὰ ἀποκοιμίσουν ἢ νὰ παραπλανήσουν, θέλουν νὰ ἀλλάξουν κατευθύνσεις στὴν στόχευσι τοῦ πλήθους… Δῆλα δή, ἀκόμη κι αὐτὲς οἱ ἀντιδράσεις, ἐφ’  ὅσον εἶναι ἀναμενόμενες κι ἐλεγχόμενες, αὐτομάτως κάποιος συμπεραίνει πὼς εἶναι κι ἐλεγχόμενες. 

Συνεπῶς τί; Καμμία διέξοδος;
Σαφῶς καὶ ὑπάρχει διέξοδος. Σαφῶς καὶ ἔχουν προβλεφθεῖ ὅλα ἀλλὰ ἔχει ἀγνοηθεῖ τὸ σημαντικότερον. Τὸ χᾶος!

Ὅσο παραμένουμε στὶς ὑπάρχουσες δομές, καταστάσεις καὶ ὁμάδες, ἕνα εἶναι βέβαιο, ἡ τάξις ἐπικρατεῖ. Κι ὅταν ἐπικρατεῖ σὲ γενικὲς γραμμὲς τάξις, τότε τὰ μελλούμενα εἶναι προβλεπόμενα. 

Ὅταν ὅμως αὐτὸ ἀλλάζῃ, τότε καμμία πρόβλεψις δὲν ἰσχύει. Ὅλες καταρρίπτονται! 
Αὐτὸ ἀκριβῶς θέλουν νὰ μὴν ἔλθῃ! Τὸ χᾶος.

Μὰ ἔτσι ὅπως ὁδεύουμε, εἶναι φυσικὸν ἐπόμενον πὼς τὸ χᾶος καταφθάνει ταχύτατα. 
Καὶ μὴν βιαστοῦν κάποιοι νὰ τρομάξουν ἀπὸ τὴν λέξι χᾶος. 
Τὸ χᾶος εἶναι βασικὴ λειτουργία κάθε μορφῆς ζωῆς στὴν φύσι. Ὅταν παύῃ, τότε ἡ φύσις γίνεται παρὰ φύσιν καὶ ξεκινᾶ ἡ Ὕβρις. 

Κυττᾶξτε τὸ ἡκιακό μας σύστημα. Τὸν μικρόκοσμο. Τὴν σκέψι μας. 
Ὅλα εἶναι χαοτικά! Μόνον οἱ κοινωνίες ἔπαψαν νὰ εἶναι χαοτικές. 
Τὸ χᾶος τὸ τρέμουν ἅπαντες! 

Ὑπὸ τὶς παροῦσες συνθῆκες τὰ πάντα ποὺ μᾶς ἀφοροῦν εἶναι προβλέψιμα. 
Ὑπὸ τὸ πρίσμα ὅμως τῆς ἀνατροπῆς κάθε δομῆς, τίποτα δὲν εἶναι προβλέψιμο. 
Ὅλα εἶναι ἐπιτρεπτὰ κι ὅλα ἀναμενόμενα. 
Συνεπῶς ἡ μεγάλη μάχη φθάνει. 
Στὴν μάχη αὐτὴ θὰ λάβουν μέρος πάρα πολλοί. Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα, γιὰ πρώτη φορὰ στὴν γνωστὴ ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, θὰ εἶναι μὴ ἀναμενόμενον! Θὰ ἐπιφέρῃ τὴν πλήρη ἀνατροπὴ!!

Παρατηρῶ λοιπὸν μὲ προσοχὴ τὶς ἐξελίξεις. 
Μία μία οἱ εὐρωπαϊκὲς κοινωνίες ἀπεγκλωβίζονται ἀπὸ τὴν τάξι τους κι ὁδηγοῦνται σὲ χαοτικὲς συνθῆκες.  

Ἕνας ἕνας οἱ εὐρωπαϊκοὶ προγραμματισμοὶ ἀνατρέπονται.
Σταγόνα σταγόνα κοντεύει νὰ ξεχειλίσῃ τὸ ποτήρι. 
Ἔχουμε πόλεμο! Κάποιοι ἄρχισαν νὰ τὸ συνειδητοποιοῦν ἐπὶ τέλους. 
Θὰ νικήσουμε, διότι δὲν ἔχουμε ἄλλον δρόμο. 

Ὄσο πιὸ γρήγορα τὸ συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιὸ γρήγορα θὰ ἀνάψουμε τὴν φωτιά. 
Αὐτὴ ἡ φωτιὰ εἶναι δική μας. Τὸ ξέρουμε κατὰ βάθος. 
Αὐτὴ ἡ παρτίδα, ἡ ὁριστική, εἶναι δική μας. Τὸ νοιώθουμε. 
Κάποιοι δὲν ἀντιλαμβάνονται τίποτα ἀπὸ τὰ παραπάνω. 
Κάποιοι ἄλλοι, αὐτοὶ ποὺ θὰ συμπράξουν μὲ ὅλη τους τὴν δύναμι, αὐτοὶ ποὺ θὰ ὁδηγήσουν στὴν ἀνατροπή, αὐτοὶ ποὺ κρατοῦν τὸν ἄσσο στὸ μανίκι τους, εἶναι ἕτοιμοι νὰ πέσουν στὴν φωτιά.  

Καὶ κάποιοι ἤδη πολεμοῦν. 
Λίγη ὑπομονὴ μόνον νὰ ἔχουμε. 
Λίγη… 
Κι ὅλα θὰ γίνουν ὅπως τοὺς πρέπει!

Φιλονόη.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα μηνύματα που δημοσιεύονται στο χώρο αυτό εκφράζουν τις απόψεις των αποστολέων τους. Το ιστολόγιο μας δεν υιοθετεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τις απόψεις αυτές. Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει την γνώμη του, όποια και να είναι αυτή.
Παρακαλούμε να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες, επίσης οι σχολιασμοί σας να μη ξεφεύγουν από τα όρια της ευπρέπειας.
Σχόλια τα οποία περιέχουν ύβρεις, θα διαγράφονται.
Τα σχόλια πλέον ελέγχονται από τους διαχειριστές του ιστολογίου, γιαυτό θα υπάρχουν καθυστερήσεις στην εμφάνιση τους. Γενικά γίνονται όλα αποδεχτά, εκτός από αυτά που είναι διαφημίσεις ή απάτες.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.
(επικοινωνία:eleftheroi.ellines@gmail.com)